Маркіроўка заказаў

Гэты працэс таксама не абавязковы і патрабуецца толькі ў выпадку, калі заказ павінен быць азначаны ўнікальнай меткай ад службы дастаўкі ці таргавай пляцоўкі.

Маркіроўку можна спалучыць з працэсам пакавання — замест таго, каб друкаваць метку WMS з ідэнтыфікатарам заказа, адразу атрымліваеце метку ад неабходнай службы дастаўкі. І сапраўды, гэта здаецца больш лагічным: навошта мець дадатковы крок, асобны стол ці дадатковага супрацоўніка, калі гэта можна зрабіць адразу падчас пакавання?

Маркіроўка як асобны працэс можа быць неабходнай у наступных выпадках:

1. Кожны заказ патрабуе вымярэння і вагі (хоць гэта часта можна інтэграваць у працэс упакоўкі — апроч таго, мае сэнс стандартызаваць памеры скрынак, што можа адмовіць ад неабходнасці вымярэння большасці заказаў).
2. Памер і фармат этыкетак адрозніваюцца паміж рознымі службамі дастаўкі, што можа патрабаваць частых замен катушак прынтара і налад прынтара. Аднак, гэтую праблему таксама можна вырашыць арганізацыяй некалькіх станцый ўпакоўкі з рознымі наладамі і распараджэннем патокаў заказаў паміж імі, выкарыстоўваючы канфігурацыі чэргі (пра чэргі мы пагаворым больш падрабязна трохі пазней).
3. Калі WMS ўзаемадзейнічае з API службы дастаўкі ў рэальным часе падчас працэсу маркіроўкі, хуткасць маркіроўкі можа значна знізіцца, калі сервер службы дастаўкі працуе павольна — альбо нават спыніцца, калі сервер выйдзе з ладу. Гэта больш серыёзны аргумент на карысць вылучэння маркіроўкі ў асобны працэс, паколькі гэта дазваляе працягваць упакоўку бесперабойна незалежна ад наяўнасці сервераў трэціх асоб, пакуль заказы могуць быць адкладзеныя для пазнейшай маркіроўкі.

У любым выпадку, маркіроўка патрабуецца як канцэпцыя — і ці павінна яна быць асобным працэсам ці інтэграваным у пакаванне, залежыць ад канкрэтных патрэб вашага склада. Сістэма кіравання складам (WMS) павінна забяспечваць гнуткасць для падтрымкі як мага большай колькасці сцэнараў.

На гэтым пакуль усё — пераходзім да працэсу дастаўкі заказаў, якія ўжо былі адабраны, запакаваны і пазначаны.