შეფუთვის პროცესი არჩევითია — ის საჭიროა მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ ნივთი საჭიროებს დამატებით შეფუთვას. ეს ხშირად მოხდენილია კურიერულ მიწოდებაზე, ე.ი. რითეილ შეკვეთებისთვის.
შეკვეთები შეფუთვაზე შემისვლამდე შეიძლება მოხდეს ერთი ერთზე (შეკვეთის-ბაზირებულ ამორჩევაში) ან სორტირების მუდმივიდან ან უჯრებიდან.
მნიშვნელოვანია შენიშვნა, რომ შეფუთვისას პაკეტირებელი ხშირად ხელახლა სკანირებს თითოეულ ნივთს შეკვეთაში, ამიტომ შეფუთვა ასევე მსახურებს როგორც დამატებით ეტაპს, შეკვეთის სწორების შემოწმებაში.
შეფუთვის შემდეგ, ჩვენ გვაქვს ყუთი ან ჩანთა გარე მისაღები ნიშნების გარეშე, ამიტომ WMS-მა უნდა ავტომატურად დაბეჭდოს ეტიკეტი შეკვეთის ID-ით და შტრიხკოდით, რომელსაც პაკეტირებელი მერე მიაბამს შეფუთულ შეკვეთას.
ასევე არსებობს სცენარი, სადაც შემკვრელი თვითონ აწყობს შეკვეთას, არ იყენებს ამორჩევისა და გაყოფის პროცესებს. ამ შემთხვევაში, ეკრანზე გამოჩნდება არა მხოლოდ შეფუთვადი ნივთების სია, არამედ მათი საცავი ლოკაციები საწყობშიც. შემკვრელი მიდის საწყობში და ხელით იღებს საჭირო ნივთებს. ეს მიდგომა მართალია ძალიან პატარა საწყობებისთვის ან როდესაც საჭიროა დიდი რაოდენობის ერთნაირი ნივთების ან მსგავსი შეკვეთების შეკვრა.
მეორე მხრივ, თუ შეკვრავთ დიდ საბითუმო შეკვეთას პირდაპირ ყუთებში ან პალეტზე, მაშინ გაყოფისა და შეფუთვის პროცესები უბრალოდ არ არის საჭირო.
მაგრამ ნუ შეწუხდებით — ამ სცენარებს დეტალურად გავუვლით, როდესაც პროგრამაში მუშაობას დავიწყებთ.
ახლა კი, მოდით გადავხედოთ შეკვეთის მონიშვნის პროცესს…